۱۳۹۱ اردیبهشت ۲۸, پنجشنبه

جاده

همین الان اومد و تا اثرش از دست نرفته دارم ثبت اش میکنم.اول جاده.وقتی تازه میزنی به جاده و بدن ات از شوق شروع اش گر میگره و بعد لخت میشه که اثرش میشه پیچوندن آروم پیچ صدای موزیک یا پایین کشیدن شیشه برای فرو دادن هوای ملس دم عصر جاده.چشات با کرختی پلک میزنه .شیطنت بازیهای ریز با فرمان ماشین در حالی که استمرار آسفالت با کرشمه در مرز کاپوت ،ادامه دارد.اینکه فقط بری.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر