گالری

زنها فراتر از یک بدن و لطافت و نرمی ان.اینرا خیلی وقت است که می آزمایم.هدف از این "ها" تبعیض و طبقه و باقی کلیشه ها نیست.حس مردانه به یک زنانگی است.اینرا آنروز صبح زود وقتی هنوز آفتاب سر نزده بود، در نور ملایم روی قوس بغل اش دنبال کردم.همینطور بی هوا، سخاوتمندانه ، زیبایی را به اطرافش می پاشید.با تکان های ناخودآگاه ریزی یادم می آنداخت که این تابلوی زنده روبرویم ،در لحظات جاریست و چیزی بیشتر از نگاه کردن به یک فریم از "مگان فاکس" است.لبهایم را به نزدیکی شانه اش بردم تا فقط حرارت مرطوب را ببلعم و دوباره عقب نشینی کنم و بشوم سراسر تحسین و غبطه.می خواهید بدانید هنوز زنده اید و از رابطه انسانی لذت میبرید؟میخواهید ببینید که هنوز  خود را "کننده" و طرفتان را "دهنده" میبینید یا دو تا پریز برق هستید که در هم جاری میشوید؟دوست دارید بیازمایید که هنوز میفهمید زیبایی دنیای اول صبح چگونه است؟پس یکبار صبح ساعت چهار وربع میزان فرو رفتن دندانتان را در پوست روی استخوان ترقوه، امتحان کنید .مقدار حساسیت انگشت شست تان را در دنبال کردن خطِ کنارِ سر شانه تا انتهای انگشت میانی بیازمایید و ببینید چشم بسته ناهمواریهای ریز مسیرتان را میتوانید در ذهنتان شبیه سازی کنید یا نه.اینبار به مرز رستنگاه موها در پشت گردن با دقت نگاه کنید و ظرافت آن دسته موهای کرک مانند ابریشمی که با قوس ملیحی در انبوه موهای بالایش گم میشود را ببینید.اینبار دمای  لاله گوش را با زبانتان حدس بزنید و به نوک انگشتان پاهایش اجازه بدهید بین ساقهایتان خودشان را گم کنند.اگز اینها را نمیدانید و تا حالا ندیده اید........نگران نباشید.نمیخواهم نشانتان دهم چقدر حال بهم زنید.فقط اینبار دقت کنید .شاید بار دیگر که گالری نقاشی رفتید از خیره شدن ،بیشتر لذت ببرید تا اینکه نگران سرد شدن نوشیدنی تان باشید